Hij studeerde International Business en volgde een traineeship bij PostNL. Begin dit jaar ging het roer om: Leon (33) startte als Teamleider van het Exodushuis in Den Haag. Het werken met pakketten ruilde hij in voor werken met ex-gedetineerden. Een spannende zet? Dat zeker, maar zoals hij zelf zegt: “Het is hoe dan ook een goede keuze geweest.”
Leon komt oorspronkelijk uit Groningen. Zijn moeder werkte daar in de verslavingszorg en zijn vader bij de Reclassering. Leon koos in eerste instantie voor een commerciële richting. Hij studeerde een blauwe maandag Rechten in Leiden en maakte toen de overstap naar International Business. “Ondanks deze studiekeuze was de interesse in psychologie en sociologie er altijd”, vertelt hij.
Waarom koos je destijds voor een traineeship bij PostNL?
“Ik had toen nog geen idee wat voor werk ik wilde doen. Tijdens het traineeship kreeg ik alle ruimte om te ontdekken wat bij mij paste. Bovendien had ik goede verhalen gehoord over PostNL als werkgever. Ik kwam terecht in een professionele speeltuin waar ik verschillende rollen mocht uitproberen. Ook volgde ik modules over leiderschap. En wat bleek? Ik word enthousiast als ik mensen in beweging krijg. . Iets wat ik nu ook doe bij Exodus.”
Vanwaar de overstap van PostNL naar Exodus?
“Bij PostNL kreeg ik ook de kans om mensen in beweging te zetten, maar op een gegeven moment dacht ik:. Ik werk 40 uur per week om ervoor te zorgen dat pakketjes beter en sneller afgeleverd worden. Wil ik dat? Het antwoord was ‘nee’. Ik wilde werk met betekenis hebben, iets bijdragen aan de maatschappij. Dus ging ik vrijwilligerswerk doen om te ervaren hoe dat was. Ik ging boeken voorlezen aan kinderen en koken voor mensen zonder verblijfsvergunning. Dat deed me goed. Via via kwam ik in contact met Mike, mijn voorganger bij Exodus. Zijn leidinggevende rol en de impact die je maakt in het leven van ex-gedetineerden sprak me direct aan. Hij heeft me echt overtuigd. Toen zijn functie vrijkwam, is het balletje gaan rollen.”
Je hebt dus helemaal geen ervaring in de forensische zorg. Hoe doe je dat dan?
“Ik vond het super spannend in het begin. Ik was nog nooit in het Exodushuis in Den Haag geweest en had weinig verwachtingen. Wat ik voornamelijk doe, is veel collega’s betrekken . Er zitten veel kundige mensen met ervaring bij Exodus. Daarnaast staan ze altijd open om te helpen. . Door met hen te spreken win ik informatie in en op basis daarvan kan ik beslissingen nemen.”
Wat is je grootste uitdaging?
“Elke dag alle ballen in de lucht houden. Er zijn vaak ad-hoc werkzaamheden of incidenten waardoor ik van tevoren vaak niet weet hoe mijn dag eruitziet. Zo kan het zijn dat een deelnemer afglijdt. Daar moeten we dan meteen op inspelen. Ondertussen heb ik een personeelsplanning met gaten erin. Helaas is dat in deze krappe arbeidsmarkt soms ook best een uitdaging.”
Wat wil je graag bereiken met je team?
“Mijn missie is om een stabiel team van woonbegeleiders en ambulant begeleiders neer te zetten die met heel veel plezier naar hun werk gaan. Ik vind het belangrijk dat mijn collega’s hoge kwaliteit aan zorg kunnen leveren en daar plezier in hebben. Dat heeft namelijk direct effect op hoe de deelnemers in het traject staan. Of je het nu hebt over de sfeer in huis of de kwaliteit van zorg. Plezier is een groot onderdeel van mijn werk. Ook als het even wat minder gaat, dan proberen we mooie dingen te blijven initiëren. Dan zetten we muziek aan of gaan we lekker een potje voetballen met elkaar.”
Wat maakt het zo leuk om bij Exodus te werken?
“Om te beginnen kwam ik in Den Haag terecht in een warm bad. Het saamhorigheidsgevoel is groot! Mijn collega’s zijn soms eigenwijze Hagenezen, maar hebben het hart op de goede plek. Hun betrokkenheid en bevlogenheid is uniek en werkt aanstekelijk. Ze zijn écht betrokken bij de deelnemers, het is hun passie. Dat merk ik ook wanneer ik overleg heb met mijn team. Je raakt de aandacht van collega’s niet kwijt, want we hebben het over mensen. Dat vind ik mooi om te zien.
Exodus gaat bovendien vaak net een stapje verder dan andere organisaties. Waar andere organisaties geen energie meer in iemand steken, geven wij iemand nog een kans. Dat zorgt ervoor dat er bij Exodus mensen werken die volhardend zijn.”
Last but not least: ben je gelukkig met je nieuwe baan bij Exodus?
“De overstap naar Exodus is hoe dan ook een goede keuze geweest. Het bewijst dat ik mijn gevoel moet volgen. Ik heb er natuurlijk wel over nagedacht, maar dan moet je het ook gewoon dóen. Nu denk ik heel vaak: Wat tof dat we hier in dit huis zitten! Vorige week zat ik te werken met de balkondeuren open. Dan zie ik een deelnemer en een collega samen schilderen, muziekje aan. Dan komt er een deelnemer van het doorstroomhuis een sigaretje roken. Anderen waren met elkaar aan het praten en hadden lol… En dan denk ik: hier doe ik het voor!”
Dit is Leon…
Leon is 33 jaar en woont samen met zijn vriendin. Naast zijn werk duikt hij regelmatig onder in de muziekscene. Hij houdt onder andere van Zuid-Amerikaanse muziek, festivals en draait af en toe zelf wat house- en technoplaten op een feestje. Verder is zijn drukke leven gevuld met voetbal, hardlopen en boksen. Dat doet hij zo fanatiek dat hij momenteel herstellende is van een blessure. Dat geeft hem dan weer ruimte om een andere hobby op te pakken, namelijk: lezen. Leon is naar eigen zeggen ‘een gevoelige gozer’. Hij is authentiek en zegt wat hij denkt en voelt, op een respectvolle manier. De relatie met collega’s vindt hij belangrijk, maar als er iets niet goed gaat dan zegt hij het ook.”
Enthousiast geworden?
Wil jij ook een baan waarin je het verschil maakt in het leven van ex-gedetineerden? Bekijk dan onze vacatures!
