Wat doe jij als vrijwilliger bij Exodus?
“In eerste instantie was ik enkel een maatje (buddy) voor een deelnemer in het Exodushuis. Dit doe ik nu nog steeds. Daarnaast help ik tegenwoordig ook graag rondom de feestdagen in het huis en help af en toe mee met klusjes, zoals klussen bij een deelnemer die een eigen huis heeft gekregen. Ik heb me inmiddels ook aangemeld om de training 'Mijn kind en ik' te geven in Alkmaar én ben afgelopen Herfstkamp als begeleider mee geweest”.
Dat is heel wat! Kun je iets meer vertellen over je rol als maatje?
“Als maatje ben ik voor de deelnemer een link met de samenleving buiten de vaste medewerkers om. Ik denk dat het fijn voor hen is dat er iemand mee kan helpen met dingen zoals documenten aanvragen, kleding kopen en de stad verkennen. De dingen die horen bij het 'terugkeren' in de maatschappij, maar die ook tijdrovend zijn. Zo ben ik dit voorjaar met mijn maatje naar een voetbalwedstrijd van AZ geweest; hij wilde heel graag een keer naar een wedstrijd. We proberen elke week een paar uurtjes af te spreken. Soms is dat alleen even koffiedrinken, andere keren gaan we fietsen of de stad in. Ik ben (hoop ik) ook een beetje een klankbord, iemand bij wie mijn maatje kan praten zonder een hulpverlener-hulpvrager relatie. Medewerkers moeten nu eenmaal over alles iets vinden en rapporteren, ik hoef dat niet. Dat kan leiden tot andere gesprekken.”
En waarom denk je dat maatjes zo belangrijk zijn?
“Ik denk dat het fijn is wanneer er iemand langskomt die er helemaal voor die persoon is. Volledig de aandacht op de deelnemer en niet 'gestoord' worden door de gebeurtenissen in huis of bij andere deelnemers. Het kan ook een mooi begin zijn van een netwerk buiten het oude circuit. Door samen te zoeken naar leuke plekken kan een isolement doorbroken worden. En daarnaast is het denk ik ook prettig om een verhaal kwijt te kunnen bij een volledig, evenwaardig persoon. En misschien geeft het ook een signaal aan de deelnemer dat er echt nog een wereld voor ze openligt waarin mensen zijn die ze daarin welkom willen heten.”
Je benoemt vaak ‘samen met de deelnemer'. Is dat ook de kernwaarde van Exodus waar jij je het meest in kunt vinden?
“Ja, de kernwaarde 'samen' spreekt mij het meeste aan. We zijn één maatschappij, opgebouwd uit allemaal verschillende bouwsteentjes die elk hun eigen verhaal hebben. Maar ik geloof er echt in dat we samen alles kunnen. Door samen het traject na detentie aan te gaan kunnen we van elkaar leren, en misschien ik nog wel het meest van mijn maatje dan andersom. Zo zorgen we ervoor dat we allemaal ons plekje in de maatschappij vinden.”